Bootje varen op het Inle Lake

7 september 2019 - Inle Lake, Myanmar

Hans kreeg gisterenavond buikkrampen, geen goed voorteken met onze boottocht op het Inle Lake in het verschiet. Hij werd gisteren op weg hierheen al misselijk door alle bochten en kuilen in de weg zoals we gisteren beschreven. Het spetterfeest begon zodra we even relaxten in de hotelkamer. Al snel knapte Hans op en spetterde het niet meer. We konden gewoon in het restaurant met uitzicht over het meer gaan eten. Een lieve dierbare vriendin had Hans een etentje cadeau gedaan om samen te genieten van een heerlijke maaltijd. Lieve Corrie wat hebben we ervan genoten dankjewel daarvoor😘.  Vandaag stond in het teken van het leven op het Inle Lake. Hier zijn de beroemde beenroeiers te vinden en is het leven van alledag te zien. Het is nu zaterdag en het zal minder druk zijn op het meer. Hans is toch wat onrustig in de nacht en bang dat het spetterfeest opnieuw begint, hij is al niet zo’n feestnummer en is er nu wel klaar mee. Soms hebben we dat echter niet voor het zeggen. 

Pieeeeeeeep pieeeeep, het is zeven uur en de wekker haalt Berry uit zijn droom dat de boot vol loopt midden op het Inle Lake.  Het is een déjavu van een eerdere reis door Nepal waar dit gebeurde. Afijn gelukkig was het een droom en zijn we nog op het droge. Op naar het restaurant voor ons ontbijt. Vanuit het restaurant kijken we zo over het meer en op de aanlegsteiger van ons hotel waar het een komen en gaan is van longtail boten om toeristen op te halen voor hun dagtocht over het meer. Wai heeft een vriend met een longtail boot die ons wel over het meer wilt varen. Chauffeurs hebben overal een vriend die weer dingen lokaal voor ze kunnen regelen. Erg makkelijk zo hoeven we zelf niets te regelen en de vriend van Wai verdient meer dan wanneer er een lokaal reisbureau tussen zit. Om negen uur is het dan zover. Wai en zijn vriend komen aangevaren bij ons hotel en helpen ons aan boord waar we plaats kunnen nemen in echte zetels. We hopen maar dat het goed gaat want Hans voelt zich helemaal niet fit maar hij wil dit uitstapje niet missen.

Fasten your seatbelts want daar gaan we ............eenmaal op het meer gaat het gas op de boot en varen we met een enorme snelheid over het meer.  Zodra we bewoond gebied bereiken verminderd de bootsman het gas en varen we langzaam door de dorpen op het meer. Heel bijzonder is het om het leven van alle dag te aanschouwen. De bewoners hebben werkelijk voor alles een boot. Alles is hier aanwezig zoals een supermarkt een goud- en zilversmid en zelfs een geldwisselkantoor. We aanschouwen de huizen op palen en hun tuinen . De mensen hebben hier zelfs drijvende moestuinen aangelegd waar ze vooral tomaten op kweken. De tuinen zijn gebouwd op een plantsoort die in het Inle Lake woekert. Met kleine bootjes varen ze tussen de rijen met tomatenplanten door om te oogsten.  We komen aan bij onze eerste stop in het dorp. Een weverij waar ze de traditionele longyi (de rokken ) weven.  Wij zijn nooit zo’n fan van toeristenambachten te bekijken maar het hoort er hier natuurlijk bij. We zijn tenslotte op de 2e trekpleister van het land. Het blijft bijzonder te ervaren dat alles zich hier op het water afspeelt. Op naar de volgende stops de smederij en de sigarendraaiers. Het is leuk om te zien maar van het varen genieten we het meest. Ook een pagode op het water mag niet ontbreken. En dus is het tijd voor de Innlay Paung Daw Oo pagode. Om eerlijk te zijn één van de vele, net als alle anderen maar toch bijzonder omdat deze op het water is voor de bewoners van de dorpen midden in het meer. Hans voelt zich inmiddels steeds slechter worden . Op naar de volgende stop het dorp waar het evenbeeld van Kakku stoepa staat die we gisteren bezocht hebben. Hans besluit bij de boot te blijven want hij is inmiddels echt beroerd. Met Wai kijkt Berry vluchtig rond bij de stoepa. Ondertussen gaat het steeds slechter met Hans en zit hij op een trapje nabij de aanlegsteiger. Een meisje in de nabijheid nodigt hem uit om uit de zon bij haar huisje te zitten. Er wordt een stoel uit het huis gehaald waar Hans op kan zitten. Ondertussen voelt hij de drang opkomen dat hij moet overgeven en gelukkig red hij het tot een muurtje aan het water waar hij overheen braakt. Gelukkig liepen er aan de andere kant genoeg honden .............. de rest laat ik aan ieders verbeelding over. Zodra Berry terug bij de boot is besluiten we dat we beter terug naar het hotel kunnen gaan omdat Hans zo beroerd is. Wai geeft de bootsman opdracht om zo snel mogelijk te varen om terug te keren naar het hotel. Op de terugweg kunnen we nog snel een lokale visser fotograferen . En als we bij het hotel aankomen begint het enorm te regenen. Eenmaal aangekomen bij de pier van het hotel haast Hans zich naar de kamer en kan hij net op tijd droog binnenkomen . Het is tijd om te uit te rusten. Na de rustpauze voelt Hans zich stukken beter, het weer is ondertussen opgeknapt en de zon schijnt weer volop. We gaan bij het zwembad onze blog schrijven , een cappuccino drinken en genieten van uitzicht over het Inle Lake. Dankbaar kijken we terug op deze wederom bijzondere ervaring. Ach en je niet lekker voelen daar kan je niets aan doen dus je erover druk maken ook dat helpt niet.

Foto’s

5 Reacties

  1. Erna:
    7 september 2019
    Wel voorzichtig hoor met het “culinaire eten “ daar🤔🙏🏻
  2. Ilse:
    7 september 2019
    Aaah Hans das balen zo een spetterfeest.. hopelijk snel opgeknapt! Beterschap 😘
  3. Marisca witkamp:
    7 september 2019
    Hoop dat je snel weer opknapt.
  4. Anita:
    7 september 2019
    Wat vervelend Hans dan voel je je zo akelig. Lekker even rustig aandoen .
    Gelukkig ben je toch nog mee geweest naar het meer. Prachtig
    Beterschap
  5. Kirsten:
    8 september 2019
    Wat is het toch weer genieten om jullie geweldige verhalen te lezen en prachtige foto's te zien!