Heuvels rondom Kalaw

Gisterenavond werd er iets gevierd in het hotel. Het was een soort bal masqué want iedereen had een masker voor de ogen. Geen idee wat voor soort feetje het was maar er waren maar een stuk of 15 gasten op het feest om samen te eten. Wij hadden besloten in ons hotel te eten. Eénmaal aangekomen bij restaurant blijkt het een kakofonie van geluiden te zijn. Met een glimlach op ons gezicht vragen we of we kunnen eten in het hotel. Het personeel is direct in rep en roer want die vakantiegangers moeten eten en hoe lossen we dat nu op. We worden naar de bar gedirigeerd en daar kunnen we eten. We zien alleen maar lage tafels staan met comfortabele stoelen. We leggen uit dat het zo wat moeilijk eet en in no time wordt er een gedekte tafel uit het restaurant geplukt en mogen we kiezen waar in de knusse bar de tafel neergezet wordt. Na heerlijk gegeten te hebben werpen we nog een blik bij het feest in het restaurant. Hier zijn ze een spel aan het doen waarbij iemand geblinddoekt iemand uit de rij mensen moet halen. Hilariteit in overvloed. Als de muziek van de vogeltjesdans ingezet wordt (jazeker de vogeltjesdans) is het tijd om richting onze kamer te vertrekken. Daar aangekomen kunnen we nog meegenieten van het feest. Maar stipt om tien uur keert de rust weer.

De wekker gaat en een actieve dag breekt aan. De wandelschoenen mogen uit de tas het is tijd om een flinke wandeling te maken. We gaan vandaag wandelen in de heuvels/ bergen  rondom Kalaw. Dit om te beleven hoe ze op het platteland leven. Eerst maken we ons gereed voor een stevig ontbijt om zo goed voorbereid te zijn op de wandeltocht. Wai staat ons al op te wachten voor het hotel samen met de wandelgids waar we de tocht mee gaan maken. Ze brengen ons de bergen in op weg naar het startpunt van onze tocht. Daar aangekomen begint het gelijk te motregenen. Regenjassen aan en gaan. Gelukkig valt het mee en stopt de regen spoedig. Doordat er zoveel regen is gevallen de afgelopen dagen zijn de paden modderig en glibberig waardoor er een nieuwe uitdaging voor ons ligt. Het behouden aankomen op het eindpunt van deze wandeltocht. In dit gebied wonen er dankzij de vruchtbare grond en het aantrekkelijke klimaat veel boeren. Overal zie je de boeren families inclusief opa’s, oma’s, ouders en kinderen op het land werken waar ze allerlei groenten specerijen en fruit kweken. Deze families behoren tot het Palang volk. Omdat er hier geen of weinig machines voor handen zijn wordt er veelvuldig gebruik gemaakt van de waterbuffels of karbouwen. Ze worden ingezet om het land handmatig om te ploegen voor de volgende oogst. We zien bomen met avocado’s (wij wisten niet dat die in bomen groeiden🤫🤫), chilistruiken; struiken met dragonfruit; struiken met koffie enzovoort. Echt alles wat we eerder op de markt zagen groeit hier in de natuur. Ondanks de gladde ondergrond hebben we er aardig de pas in en na enige klim- en klauterwerk met de nodige glijpartijen bereiken we het eerste dorp. Het lijkt wel een spookdorp. Alle luiken van de huizen zijn dicht en er is op een paar vrouwen op het ‘dorpsplein’ na  niemand te zien. Iedereen is op het land aan het werk en dus is het dorp zo goed als uitgestorven . De vrouwen op het ‘dorpsplein’ keuvelen er heerlijk op los. Niemand kan ze verstaan omdat ze hun eigen taal spreken maar naar ons idee nemen ze de laatste roddels van het dorp door.  Op een muurtje in het dorp zetten we ons neer om even bij te komen en wat water te drinken. Er gebeurt hier helemaal niets en dus besluiten we om snel door te lopen. Nu moeten we het dal in en dat wordt glibberen. Zodra we het dorp uitzijn dalen we tussen de hoge bamboestruiken (wel 6 meter hoogte) af naar het dal. Even verderop beginnen we langzaam een stank te ruiken die steeds heftiger wordt. Als we het onheil naderen blijkt het de vuilstortplaats van het dorp te zijn. Een enorme vervuiling middenin deze groene omgeving. Omdat het zo glad is kunnen we er niet zo snel voorbij lopen en dus moeten we onze neus dichtknijpen. Gelukkig bereiken we het dal zonder valpartijen. In het dal is een tweede dorp gevestigd waar in de oogsttijd de arbeiders allemaal verblijven omdat het te inspannend is om telkens aan het einde van de dag een paar kilometer naar boven te klimmen. We lopen verder door bamboebossen en velden waar van alles op gekweekt wordt. Aan onze wandeling van 11 kilometer stijgen en dalen komt bijna ten einde. Het venijn van deze wandeling zit ‘m duidelijk in de staart. Voor ons ligt een pad waarover we omhoog moeten richting het eindpunt. Pffffff 800 meter omhoog dan maar. Dankzij de nodige stops en het vele water bereiken we ons eindpunt. Wat zijn we blij als we de auto en Wai zien staan. We worden naar het hotel gebracht waar we de tijd nemen om te rusten en hoe kunnen we dat beter doen dan met een mini high tea. We zitten onder de balustrade en kijken zo de weelderige tuin van het hotel in. Later deze middag komt Wai ons weer ophalen om nog wat bezienswaardigheden in de omgeving te bekijken. We gaan het station bekijken wat nog stamt uit de Britse tijd, daarna gaan we naar het uitkijkpunt voor een mooi uitzicht over Kalaw. Het  is heerlijk vertoeven in het restaurant “ Hillview” waar we onder het genot van koffie een aangenaam gesprek met Wai.We sluiten de dag af op de lokale markt waarna Wai ons weer veilig bij het hotel aflevert.