Mihintale

Om 07.00 uur wordt bruut onze vredige slaap verstoort door het gepiep van de wekker. We worden verwacht pas om 09.30 uur gereed te zijn voor vertrek……… We kunnen het deze morgen , net als alle andere trouwens reuze op ons gemak doen. Een verfrissende douche staat ons te wachten in onze badkamer met glazen dak. Hierdoor lijkt het alsof je in de openlucht staat te douchen. Verfrissend is het juiste woord omdat we gisterenavond het warme water opgebruikt hebben. Elk huisje heeft hier namelijk een warmwatertank op het dak welke door de warmte van de zon het water verwarmd. Erg fris en fruitig schuiven we dan ook aan voor het ontbijt. Terwijl we aan ons ontbijtje zitten komt Sunil aangelopen, hij mag ook ontbijten in het hotel. Na het ontbijt spreken we de dag door en wat we eventueel nog aanvullend willen bekijken. Mihintale (monnikenstad) staat zowiezo op ons programma en we willen vanmiddag een beetje relaxen indien mogelijk. Volgens Sunil hebben we een schitterend resort met zwembad geboekt wat verscholen tussen de mangobomen ligt. Met dat relaxen komt het volgens hem wel goed. Het is 09.30 uur en dus vertrekken we richting Mihintale. Volgens onze reisgids is Mihintale “een prachtige plek waar een wonderlijke sfeer heerst”………… we gaan het zien. Het ligt ongeveer 10 kilometer buiten Anuradhapura en we arriveren dan ook snel op de plaats van bestemming. Aangezien Hans en ik redelijke cultuurbarbaren zijn ( wij gaan voor de beleving en het schieten van de juiste plaatjes) eerst maar eens een stukje historie van Sunil over Mihintale: Mihintale , hier vestigde Mahinda zich, de leerling van Boedha, om het woord van zijn meester te verspreiden.Koning Dewanampiya Tissa liet zich door de woorden van Mahinda verleiden en hij bekeerde zich tot het boeddhisme. Hij sleepte al zijn onderdanen mee in dit avontuur…………………. En toen was ik (Berry) de draad kwijt. Ik heb nog opgevangen dat hier de eerste stoepa van Sri Lanka gebouwd werd . Aangezien ik hem niet meer kan volgen is het tijd om de Stoepa met eigen ogen te aanschouwen. Het wordt weer klimmen ………….. 89 traptreden uitgehouwen in rotssteen wijzen ons de weg naar boven waar de machtig uitziende stoepa staat te glanzen in de zon. Puffend komen we boven, het is inmiddels 34 graden……………. Het was geen pretje om blootvoets naar boven te gaan via de kokende stenen traptreden. Eenmaal boven is het uitzicht werkelijk fenomenaal. Rond de hele Stoepa hebben we vrij uitzicht . We zien zelfs de stoepa’s in Anuradhapura staan. We kijken rond en ons oog valt op een hek waaraan allemaal stoffen zakjes zijn geknoopt . Navraag leert dat de boedhistische Srilankezen een munt van een paar roepies in het zakje doen en het vervolgens aan een hek knopen wat dichtbij een stoepa (zie een foto hiervan) of tempel gelegen is. Hiermee vragen ze aan Boeddha om een goede gezondheid of een spoedig herstel van ziekte maar ook om simpelere zaken als slagen voor je rijbewijs of examen. Het wordt hierdoor een kleurrijk geheel door de verschillende kleuren stofjes. Het heeft iets weg van de liefdesslotjes op de Pont des arts in Parijs alleen het doel is anders In de omgeving van de stoepa stikt het werkelijk van de aapjes, moeders met kleintjes, setjes die elkaar vlooien, spelende baby aapjes, alles is er te aanschouwen en ze zijn totaal niet schuw.Toch blijven we altijd op onze hoede het zijn immers wilde dieren hoe leuk ze er ook uit mogen zien. Na mijn verbrande voetzolen geinspecteerd te hebben besluiten we toch ook maar de rots op het terrein te beklimmen. Hier zijn geen traptreden maar er is wel een stellage gebouwd waaraan je jezelf kunt vasthouden en dus komen we na enige tijd boven, wederom op gloeiend hete stenen. Je kunt er volgens ons makkelijk op steengrillen zo warm zijn ze. De rots is net nog iets hoger gelegen dan de Stoepa waardoor we eenmaal boven een schitterend uitzicht hebben op de omgeving. De uitdaging is om weer naar beneden te gaan over de smalle rotsblokken. Maar het is gelukt we zijn heelhuids beneden gekomen. Vervolgens wacht ons nog de beklimming van de treden naar het witte boeddhabeeld. Ik twijfel of ik het zal ondernemen omdat mijn voetzolen zo’n zeer doen . Sunil laat ze afkoelen door er koud water over te gieten en dat helpt gelijk. Ik besluit met Hans mee naar boven te gaan. Eenmaal boven is het leuk voor de foto maar het lijkt wel of ik over hete kolen heb gelopen. Boven zie ik nog een vuurdanseres. Ze blijkt Nederlands te zijn aan het gejammer te horen . Het is bij haar zo erg dat ze op haar dagrugzak moet gaan staan om haar voeten af te laten koelen. Na verschillende gesprekken te hebben gevoerd met allerlei andere reizigers is het tijd om naar het hotel af te reizen . In het begin van de middag komen we aan in Dambulla. Hier verblijven we 3 nachten en maken we dagelijks een uitstapje . Zo hoeven we niet de hele tijd met onze bagage in de weer te zijn. Dambulla stelt niet zoveel voor en ik dacht zal hier dan echt het schitterende hotel staan wat ik geboekt heb. Mijn vrees was ongegrond. Zodra we door de slagboom waren reden we over een lange oprijlaan tussen de mangobomen door. Prachtig om zo aan te komen. Sunil stopt overal pal voor de deur zodat er gelijk een mannetje aankomt die onze tassen naar de kamer brengt. Voor 100 roepies ben je vrienden met zo’n bagage sjouwer. Het ziet eruit als een heerlijke plek om te verblijven. Aan de voorkant staat het verscholen tussen de mangobomen en aan de achterzijde wordt het omzoomd door rijstvelden. Vanuit het zwembad kijk je zo over de rijstvelden heen. We zien onze relaxmiddag al helemaal voor ons. Schrijvend met een blik op de ondergaande zon, een glas wijn in onze hand ………. Ja zo laten we de dag aan ons voorbij trekken. Het was een dag van mooie belevenissen, leuke ontmoetingen ……………… Kortom wederom een geweldige dag in Sri Lanka.