Onze laatste dag in Laos (Pakse)

Om half zeven worden we wakker gemaakt door alle natuurgeluiden. Vandaag vertrekken we weer uit Paksong. Vanuit het groen gaan we terug naar een kleine stad. Alle voordelen zijn hier weer te vinden. Dat betekent cappuccino en een diversiteit aan eten. We worden om negen uur hier opgehaald en naar de stad gebracht. Het eigenlijke plan was in Nederland om vanuit hier rechtstreeks door te reizen naar de grens met Thailand om vervolgens door te reizen naar Ubon Ratchathani alwaar we op de nachttrein zouden stappen naar Bangkok. 
Het was echter niet mogelijk om deze route vanuit het Bolaven Plateau te maken. Er moest dus nog een nacht toegevoegd worden in Pakse. 

Pakse is de plaats waar we vanmorgen om tien uur aankwamen. Heerlijk een groot hotel voorzien van alles wat we nodig hebben. We hebben een zeer luxe kamer op de 9e verdieping van het twaalf verdiepingen tellende hotel met een prachtig uitzicht op de Mekong rivier. Als we aankomen moeten we uiteraard nog wachten alvorens we van de geboekte kamer gebruik kunnen maken. De receptioniste meld ons dat ze eerst een kamer voor ons gereed gaan maken zodat we er binnen 1 uur gebruik van kunnen maken. Het is een gekke gewaarwording om 2 uur eerder nog in een soort Ardennen omgeving buiten zit te ontbijten en nu in een kleine provinciestad in een luxe hotel in de lobby zit te internetten. Een grote groep Japanners checkt net uit dus er zal snel een kamer beschikbaar zijn. Binnen een half uur zitten we dus op de negende verdieping. We nemen plaats voor het raam om gewoon eens even naar buiten te kunnen kijken. Heerlijk om van bovenaf een blik te werpen op het dagelijks leven van de Laotianen in Pakse. We hebben op de weg hierheen gezien dat er tegenover het hotel een Dao tearoom zit. Dao is de eigenaar van de koffieplantages en de koffiefabriek. Zijn stulpje staat tegenover ons hotel. Het lijkt het Vaticaan wel !. We hebben een foto ervan toegevoegd omdat het zo ongeloofwaardig is. Het gebouw vinden we overigens afschuwelijk. We gaan eens een kijkje nemen in de tearoom van meneer Dao.  Eenmaal binnen zien we design stoelen en een erg moderne inrichting. Binnen kunnen we ook cappuccino krijgen en cheesecake. Whaaaa smullen dus. De cappuccino is perfect en smaakt heelijk. Goed bakkie meneer Dao! Bij het verlaten van de tearoom denkt Hans een bediende te herkennen als een oud pupil van hem. Het zou zo maar kunnen. Ze kijken elkaar ook aan zo van “ken ik jou ergens van”. Hans stapt op hem af en vraagt of hij wel eens in Nederland is geweest.” Nee” antwoord de jongen. Hij zegt dat hij uit Vietnam komt.  Hij leek er wel heel erg veel op zeker zijn blik van herkenning. Een dubbelganger dus (?).

 Aansluitend gaan we richting de markt van Pakse. Altijd leuk om te zien wat er vers te verkrijgen is. De visafdeling is het eerst aan de beurt. Op gekleurde zeiltjes op de straat liggen de vissen uitgestalt. Niet alleen de Laotianen zijn dol op de verse vis ook de lokale vliegen hebben deze lekkernij ontdekt. Bij sommige vissen zie je de kiemen nog bewegen. Als we langs de stal ernaast lopen hakt de vrouw in de stal vakkundig de kop van een vis af. De kop gooit ze apart in de stal bij de overige koppen die vandaag vermoeden we in de aanbieding zijn. Dit is echt de straat van de vis. We hebben genoeg vis gezien en geroken voor vandaag. Op naar de groenteafdeling. Alle groente ligt keurig opgestapeld op de gekleurde grondzeiltjes. Alles wordt verkocht verse ananas, lychees, bananen en allerlei andere groentes en fruit waarvan we de namen en het bestaan niet eens wisten. Het is een kleurrijk plaatje. Naast de groente treffen we het vlees aan. Ook weer keurig uitgestalt. Alles van het geslachte varken zien we liggen. We beginnen links met de oren vervolgens de darmen, de nieren , de hersenen, en niet te vergeten het buikvet. Verder lopen we naar rechts en daar zien we een halve snuit en de ogen liggen. Jammie maar vanavond toch maar geen varkensvlees voor ons. Na de markt wisselen we nog wat geld voor kippen. Met die kippen kunnen we vanavond nog eten en morgen wat spullen kopen om in de nachttrein te overleven. En natuurlijk nog een tip voor de chauffeur.

We besluiten om vanavond maar voor pizza te gaan. Uiteindelijk belanden we op het terras van een restaurant wat toepasselijk de naam La Terrasse draagt. We bestellen bruschetta vooraf en twee pizza’s . We laten het ons goed smaken en spoelen de pizza’s weg met ieder een grote fles Lao bier (geloof het of niet Hans aan het bier). Het was teveel maar we lopen het er wel weer af. Uiteindelijk hebben we ruim 10 kilometer gelopen als we terug zijn in het hotel. Het is alweer onze laatste avond en nacht in Laos. Morgen om deze tijd zijn we op weg met de nachttrein richting Bangkok. Op naar het backpackers district Banglampoo ver weg van de grote toeristen hotels. Lekker in het oude Bangkok dichtbij Khao San Road en Chinatown. 
Na een laatste blik op de machtige Mekong is het tijd om te gaan slapen