Vliegen naar het zuiden van Laos

10 juni 2016 - Pakse, Laos

Om half zeven worden we wakker van de wekker. Ahhhh wederom heerlijk geslapen in ons luxe boutique hotel. We moeten de bagage nog vliegtuig proof  inpakken voor onze vlucht naar Pakse. Ons uiteindelijke doel vandaag zal het Bolaven Plateau zijn. We pakken onze bagage in en maken ons op voor het ontbijt. Het is een heerlijkheid om elke morgen het restaurant binnen te lopen. De geur van heerlijk vers gebakken stokbrood en al het heerlijk beleg. Het is een genot om hier de dag te beginnen.

Na het ontbijt worden we door onze chauffeur naar de internationale luchthaven van Vientiane gebracht.  Vanuit de auto zien weg Vientiane aan ons voorbij trekken. Met een laatste blik op de Patuxai nemen we afscheid van Vientiane. Onze chauffeur zet ons af op de luchthaven waarna hij terug rijdt naar Luang Prabang. Zijn nieuwe trip met nieuwe toeristen begint morgen. We zijn op de luchthaven gearriveerd en gaan op zoek naar de vertrekhal. We hoeven echter niet lang te zoeken. De internationale luchthaven doet zijn naam niet echt eer aan. Er is hier volgens ons niets te doen. Geen taxfree shoppen, geen koffiecorner en geen vliegtuigen. Als dat maar goed komt. Het lijkt eerder op een verlaten stationshal dan op een internationale luchthaven. We zijn bij de incheckbalie aangekomen wat op een bureau lijkt. Ernaast staat de weegschaal. Zo’n grote metalen met een grote ronde draaischijf erop. Zo een die wij ook ooit hebben gehad in Nederland. Hij voldoet en we hebben gelukkig niet teveel bij ons. De bagage wordt op een kar geworpen en later zo naar het vliegtuig gebracht. Op naar de wachtruimte dan maar. Voordat we de wachtruimte mogen betreden moet onze handbagage gescand worden. Dat is altijd een hele onderneming en alles moet apart aangeleverd worden in kleurrijke roze mandjes. Onze bagage gaat soepel door het scanapparaat  en de beveiliger die achter het scherm zit blijft het scherm van zijn telefoon belangrijker vinden dan dat van de X-ray. We betreden de vertrekhal. Hier staan alleen maar blauwe plastic kuipstoelen en er hangt een televisie welke reclames afspeelt. Echt mega interessant. Het is al kwart voor negen en om half elf vliegen we. We vullen onze tijd met kijken op onze telefoons. Om tien voor tien staat onze ART 500 van Lao Airlines gereed. Het is een propellervliegtuig waar 50 mensen in kunnen. De vlucht verloopt voorspoedig en om half twaalf landen we op Pakse International Airport. Vergelijk het maar met vliegveld midden zeeland alleen dan met een verharde baan. De bagage wordt op eenzelfde manier uit het vliegtuig op een bagagekar geladen waarna ze deze aan de zijkant van het gebouw op de bagageband geworpen worden. We zijn altijd weer blij onze roltassen te zien aankomen. 

Ook hier staat er weer een chauffeur op ons te wachten die ons naar het Bolaven Plateau zal brengen. Het Bolaven Plateau beslaat zo’n 50 kilometer en de hoogte varieert tussen de 800 en 1350 meter. Als we Pakse verlaten zien we al snel het Laos van vijftien jaar geleden terug. Vijftien jaar geleden was er hier alleen nog een onverharde weg die we nog steeds terug zien langs de zijbanen van het asfalt. De chauffeur zegt ons dat de asfaltweg nog niet gereed is. Dat is ook duidelijk zichtbaar en het zal naar ons idee ook nog wel even duren voordat dit  wel het geval is. Overal zien we langs de kant van de weg de stallen met fruit. Het is voornamelijk ananas wat hier verkocht wordt. Als we dichterbij het plateau komen zien we dat de natuurlijke vegetatie plaats maakt voor onzorgvuldig aangelegde koffie plantages. Het Bolaven plateau staat bekend om het verbouwen van koffie. We rijden eerst naar het Tadfane resort. Dit is de beste plek om de tweeling waterval te bewonderen. Voor ons is dit bezoek extra leuk omdat we hier vijftien jaar geleden verbleven. De huisjes waarin we verbleven bestaan nog steeds. We weten nog zo goed dat we hier zaten omdat er in het restaurant een piepkleine televisie hing. Het was elf september 2001. Op deze kleine tv zagen we de gruwelijke beelden van de gebeurtenissen in New York. Als we vandaag Lao koffie drinken in het restaurant van het Tadfane resort hebben we een veel mooier beeld op ons netvlies. Na ons bezoek aan Tadfane vertrekken we naar ons huidige resort het Baan E Tu resort met op het terrein de Baan E Tu waterval. Aangekomen bij het resort stelt het niet echt heel veel voor. Het zijn liefelijke huisjes met douche etc. maar geen verdere voorzieningen. We zitten vast op het resort wat omgeven is door een prachtige natuur. Het ligt wel 40 kilomter uit Paske en dus moeten we ook op het resort eten. De bestelling moet voor half zeven doorgegeven zijn.
Om half zes geven we de bestelling door en kwart voor zes staat alles volgens goed Aziatisch gebruik op tafel. We zijn de enige twee toeristen op het resort en dus ook de enige in het grote restaurant. We gaan morgen kijken of we een trekking kunnen maken door de omgeving. Waarschijnlijk kunnen we dat wel met een gids doen afhankelijk van het weer. Hier in het resort blijven zitten is wat ons betreft geen optie. Hopen dat het morgen droog is en dat we op pad kunnen. Volgens ons wordt dit verblijf veel lezen, muziek luisteren etc. en vroeg slapen. Nou ja dan zijn we uitgerust om volgende week het bruisende leven van Bangkok in te duiken. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Adrie van Peene:
    10 juni 2016
    Geniet er nog maar van.
  2. Jan vabn Hunen:
    11 juni 2016
    Mij lijkthet heerlijk om tijdens zo'n reis even een poosje niets te doen: slow down!
  3. Erna:
    11 juni 2016
    Leuk jullie belevenissen te lezen, we reizen een beetje mee...