Koningsstad Polonnaruwa

Vannacht heerlijk geslapen in deze rustige omgeving. Op ons gemak worden we wakker, een nieuwe vakantiedag ligt in het verschiet. Aangezien we nog een nachtje in Dambulla blijven kunnen we het op ons gemak doen. We nemen de tijd en gaan op het gemak op pad richting ons ontbijt. Het is echt genieten om in deze omgeving te ontbijten. Vandaag staat de oude koningsstad Polonnaruwa op ons programma. Sunil staat al om 05.30 uur op omdat het dan nog lekker koel is en hij de auto kan wassen en gereed kan maken voor de dag. Om 09.30 uur staat hij in de startblokken om ons richting de volgende attractie te rijden. Deze attractie heet dus Polonnaruwa. Het ligt op dik 1 uur en 15 minuten rijden verwijderd van Dambulla maar het is onze enige trip vandaag. Eerst wilden we nog op Safari gaan in het Minneriya NP om olifanten te spotten tijdens de middag safari. Daar hebben we van af gezien omdat we gehoord en gelezen hadden dat er inmiddels vele jeeps in het kleine nationale park rondrijden. We hebben foto’s gezien waarin de jeeps in file rijden. Zo willen we niet op Safari. Ook in het zuiden hebben we daar een aanpassing in gedaan maar daarover later meer. En olifanten…………….. die hebben we toch wel gezien vandaag. In Polonnaruwa aangekomen zien we een enorm complex met ruïnes van tempels, koninklijke paleizen en allerlei andere oudheden. Het originele plan was om fietsend langs alle bezienswaardigheden te gaan maar met een temperatuur van 38 graden vind Sunil dit geen optie en bovendien zijn het oude fietsen en is er weinig schaduw aldus zijn relaas om niet te fietsen. Wij vinden het allemaal best. Als een goudgele vuurbal geeft de zon zijn warmte af, het is erg heet geworden en er is idd weinig schaduw bij deze ruïnes. Dan maar met de auto van attractie naar attractie…………. Op een dag als deze ben je ontzettend blij dat de airco is uitgevonden. Fris en fruitig stappen we dan ook bij alle bezienswaardigheden uit onze auto. Het museum is onze eerste stop. Daar stond Sunil ons bij te praten over de geschiedenis , het ontstaan en de vernietiging van deze koningsstad. Terwijl we het museum bekijken zegt Berry tegen Hans “ wat een cultuur en een rijke folkore hebben deze mensen toch “ waarop Hans droogjes antwoord “ma wie ein ut ringkrieen op un zeeuwse knol ej” De zeeuwen onder de lezers zullen het direct begrijpen. De vertaling voor de niet zeeuwse lezers “ maar wij hebben het ringrijden op een zeeuws paard he”. Lachen dus in het museum. Op naar de volgende ruïne, het kan de raadzaal of het paleis of het hospitaal geweest zijn. Door alle namen weet ik het niet meer precies. Het was in elk geval een ruïne…………. Hans vlucht telkens als we bij een ruïne aankomen de auto uit om foto’s te maken en om maar niet het hele verhaal van Sunil over de geschiedenis van deze ruines aan te moeten horen. Berry hoort steeds het verhaal van Sunil aan en knikt met het verstrijken van de minuten met meer instemming . We zijn er nog niet achter of dat Sunil juist aanmoedigde om nog meer te vertellen of niet. Duidelijk is voor Berry dat hij genoeg gezien heeft. Na een paar uur houden we het voor gezien ……………… het is inmiddels half 3 en wij hebben genoeg ruines gezien. We moedigen Sunil aan om te gaan lunchen. Wij hoeven geen lunchbuffet maar weten van de heenweg dat de lunchplek ongeveer 3 kilometer buiten het complex ligt op de terugweg naar Dambulla. Even stribbelt hij tegen omdat hij nog niet alles heeft laten zien van dit voor hem zo bijzondere complex. We zeggen het belangrijk te vinden dat hij goed eet en belangrijker op tijd eet. Voordat hij nog wat kan zeggen zijn wij al in gestrekte draf onderweg naar de auto. Eenmaal bij de lunchplek heeft Sunil lekker van het buffetje gesmikkelt. Wij laten dit buffetje aan ons voorbij gaan want als het er al een hele dag staat nnnaaaaaaaah dan hoeven we het niet . Een kaas/tomaat sandwich voor ons dan maar. Tijdens de lunch met Sunil vraagt hij “You happy mister Berry and mister Hans? “ ………….” Yeah we are happy” antwoorden we. “I happy if you happy” zegt hij in gebrekkig engels maar met zijn bekende grote glimlach. Na deze late lunch hoeven wij uiteraard niet meer terug naar de historische site ………………. Wat zijn we toch cultuurbarbaren hahahahaha. We zeggen tegen elkaar “op naar het zwembad en een cappucino”.. Genietend aan de rand van het mooie zwembad kunnen we zeggen dat we een leerzame dag hebben gehad waar we van genoten hebben.