Op Safari naar Udalawawe

14 september 2018 - Udawalawe National Park, Sri Lanka

Na het heerlijke diner van gisteren bij kaarslicht in de tuin waren we helemaal vermoeid van het niets doen. De warmte hier in het laagland brengt ook vermoeidheid met zich mee. Nagenietend van een fantastisch drie gangen diner en met volle buikjes vallen we al snel in een diepe slaap. Om 0.30 uur worden we wakker doordat het aggregaat aanslaat om de uitgevallen stroom op te vangen. Snel hervatten we onze slaap. We ontwaken rond zeven uur, terwijl de eerste zonnestralen al in onze kamer vallen. Vandaag is het dan zover , we gaan op Safari. Uitgelaten over de op handen zijnde Safari nemen plaats voor het ontbijt. Ook hier kunnen we wederom kiezen wat we willen eten. Wat een ongekende luxe heeft dit hotel. Werkelijk alles klopt van het uitzicht over het meer als de service in het hotel. We hebben heel erg op ons gemak van het ontbijt genoten, we hebben tenslotte ook nog vakantie. Onze safari zal pas om 14.30 uur aanvangen en onze trouwe Sunil komt ons rond 12 uur ophalen om ons naar het park te brengen. Het park staat voornaamlijk bekend om de olifanten welke in grote getale daar leven. Verder bestaat de mogelijkheid om een grote diversiteit aan vogels te spotten en mogelijk ook krokodillen. Het luipaard waar het andere park Yala zo bekend om is gaan we hier niet aantreffen. Ze leven er wel maar in hele kleine aantallen en doordat het een vrij open park is gaan we ze niet zien. Zij trekken zich overdag terug in de bomen van de dichtbeboste gebieden. Dat we een goede keus gemaakt hebben om naar dit park te gaan blijkt als personeel van ons hotel ons meld dat de secties 1 en 2 van het Yala nationaal park gesloten zijn en dat alleen sectie 5 open is. Deze sectie is echter veel kleiner en met de grote getale jeeps wordt dat dus file rijden.

Sunil komt ons op tijd halen en een uur later staan we voor de ingang van Udalawawe waar we onze Jeep driver die tevens gids is ontmoeten. Sunil heeft dit geregeld en zodoende hebben we een zes persoons jeep voor ons tweetjes. We nodigen Sunil ook uit om mee te gaan en hij neemt in de cabine naast de chauffeur plaats. Hij is een natuurmens en vindt het geweldig om mee te gaan. Onze jeep heeft een open dakje wat ons de ruimte geeft om te staan zodat we 360 graden om ons heen kunnen spotten. We hopen natuurlijk dat we heel veel olifanten gaan zien maar dat weet je vooraf nooit. We stellen onze verwachting bij en hopen er een paar te zien. Onze tocht begint over hobbelige paden en in no time zitten onze nieren weer tussen de oren , uhmmmm waar herkennen we dat van , juist ja van de Horton Plains. Dat wordt moeilijk foto's maken bedenken we. De chauffeur annex gids stelt ons gerust dat er straks vlakke grond komt en hij uiteraard stop bij elk dier. Plots stopt hij en zet hij de motor af. Spannend wat zou hij zien, in elke geval geen olifant want daar kijk je niet overheen. Het is toch enigszins teleurstellend als het de pauw blijkt te zijn hahahahaha. Nou het eerste wild hebben we al gezien. We hadden er al overheen gekeken omdat die niet heel bijzonder zijn. We vervolgen onze weg en al rijdend wijst hij ons achtereenvolgens een visarend, uitermate zeldzame wit gespikkelde ijsvogels en nog meer pauwen. Geen olifant te bekennen tot zover. Op naar het water waar we ze vast moeten kunnen spotten. Eenmaal daar stopt de chauffeur en zien we enorm veel buffels in het water liggen. En opeens duikt daar een krokodil op, de oogjes boven water en met zijn staart kronkelt hij vervolgens weer het diepe gedeelte van het meer in. Gespannen wachten we af totdat de krokodil een buffel grijpt- net als op Animal Planet-maar tevergeefs er gebeurt niets we rijden langzaam verder. We rijden de hoek om langs het meer en dan gebeurt het ineens. We staan letterlijk oog in oog met twee mannetjes olifanten die ieder aan een kant staan van de smalle rivier. Ze dagen elkaar uit verklaart de gids. De olifant aan onze kant loopt nerveus op onze jeep af om ons te verjagen. De chauffeur start de motor en rijdt dichter op hem af waarna de olifant achteruit gaat maar wel op het rijpad ons blijft uitdagen. Hij komt echt heel dichtbij en dan is hij ineens weer gericht op zijn concurrent aan de andere kant van de rivier. De olifant loopt op armlengte afstand aan ons voorbij en daarmee is de weg weer vrij om verder te rijden. We draaien om het meer heen en komen aan de dichtbeboste kant uit. Zodra we aan de andere kant aangekomen zijn komen er groepen olifanten naar het meer toe gelopen. De motor gaat uit en we kijken naar de adembenemende schoonheid van onze natuur. Groepen vrouwtjes olifanten komen vanuit de bossen samen met hun kroost en trekken richting het meer. Echt een prachtige belevenis om zoveel olifanten bij elkaar te zien met hun jongen. Middenin de groep wordt een klein olifantje wat twee weken geleden geboren is afgeschermd van de buitenwereld. Het kleintje wandelt vrolijk mee met de kudde van moeders. Het doet precies wat de grote olifanten ook doen. Ze grazen voor wat er te grazen valt , ze spelen in het water en blussen hun huid met water waarna ze er zand over gooien. Zo houden ze hun huid koel en zijn ze beter beschermd tegen de hete zon.

Na drie uur in het park te zijn geweest besluiten we om terug te gaan. Op de terugweg in de auto genieten we na van een prachtige safari in het Udalawawe Nationaal Park. Terug in ons hotel wacht een heerlijke douche om het stof van ons af te spoelen. We gaan ons gereed maken voor het diner in de tuin bij kaarslicht. Morgen trekken we verder naar Galle waar de Nederlandse en Portugese geschiedenis aan bod zal komen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Vonn:
    14 september 2018
    Prachtig. En zo dichtbij kunnen komen en fotograferen is wel bijzonder
  2. Anita:
    15 september 2018
    Schitterend wat een leuke en spannende dag.
    Foto.s zijn prachtig.
    Ook leuk voor Sunil dat hij mee ging met de safari.
  3. Kirsten:
    16 september 2018
    Wauw! Wat geweldig. Prachtige foto's ook! Je bent net zo goed in dieren fotograferen als in mensen Hans!