World’s End in the Horton Plains

Vandaag staat geheel in het teken van het einde van de wereld of wel World’s End. World’s End is gelegen in het Horton Plains NP. Het park staat sinds 2010 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Om 09.30 uur komt er een grote 6 persoons jeep voor rijden om ons naar de Horton Plains te vervoeren. Groot genoeg dus voor ons tweeen. Het avontuur kan beginnen. Het Nationaal Park Horton Plains is gelegen op 32 kilometer van Nuwara Eliya. De chauffeur waarschuwt ons voor een bumpy road. Nou bumpy was die zeker. We hebben met de Jeep een uur gedaan over de 32 kilometer en onze nieren zaten inmiddels ter hoogte van onze oren. Maar het was een prachtige bumpy rit. Het eerste stuk kunnen we nog genieten van alle theeplantages waarlangs onze rit gaat. We komen hoger in het hoogland terecht. Onderweg stoppen we om Adams Peak en Kirigalpotta van afstand te bewonderen. Kirigalpotta is met 2387 meter de hoogste top van Sri Lanka. De weg met putten en hobbels voert ons slingerd naar hoger gelegen gebieden. We bereiken na een uur het visitor center van het nationaal park wat op 2100 meter ligt. Eenmaal daar aangekomen kunnen we kiezen voor verschillende wandelingen. We kunnen kiezen om naar de kirigalpotta te wandelen wat een wandeling is van 14 kilometer heen en terug waar je ongeveer 5 uur over doet. Wij zijn echter gekomen om World’s End te bezichtigen en kiezen voor de wandeling van 9 kilometer welke ons via watervallen als Baker’s Falls naar World’s End en Little World’s End zal leiden. De natuur lijkt nog het meest op een mengeling van de pyreneeën en schotse hooglanden. Er zitten hier nog 87 vogelsoorten en verder enkele luipaarden. We zien herten, eekhoorns en groene varanen. Eigenlijk is het advies om voor zons opgang naar World’s End te gaan zodat je er de zon ziet opkomen. Wij hebben echter geen zin om met honderden anderen naar de zonsopkomst te gaan kijken op de rand van een afgrond. Nu hebben we als het ware de natuur voor onszelf. Sunil heeft de nummer een gids uit de Lonely Planet voor ons weten te strikken. En dat blijkt een gouden zet. De man weet ontzettend veel te vertellen over dit mooie natuurgebied en hij heeft oog voor alle plantjes en spot dieren direct. Hij wijst ons op verse luipaardsporen in het zand en verse luipaardpoep. Een luipaard zelf ontbreekt echter op het lijstje. Het gebied is zo groot dat je ze vrijwel nooit gaat zien. Het is een prachtige wandeling welke ons via de hooglanden door de bossen naar World’s End leidt. Maar wat is World’s End nu eigenlijk: het is een klif / een afgrond van bijna een kilometer hoog. Vanaf hier kun je bij helder weer de Indische Oceaan zien. Maar meestal zie je niets omdat de mist vanuit het dal omhoog komt en het weer kan hier in slechts enkele minuten omslaan van volledig helder naar totale mist. Ze noemen het World’s End omdat hier de grond ophoud en je soms door de mist geen hand voor ogen ziet. Als wij eenmaal bij World’s End aankomen zijn is het helder , we maken ons gereed om de foto’s te maken en plots in 2 minuten komt de mist omhoog drijven en zien we alleen nog mist achter ons op de foto. Maar we hebben het gezien en beleefd zowel bij helder weer als bij het opkomen van de mist. Na de gebruikelijke foto’s gaan we via Little World’s End richting het visitor’s center. We zijn dan inmiddels 3 uur verder . We hebben allebei ontzettend genoten van dit natuurschoon. Op naar de jeep om naar ons hotel te gaan. Onderweg begint het behoorlijk te regenen en we mogen van geluk spreken dat we niet meer in het park waren. De grote glibbrpartij is ons gespaard gebleven. We zien Nuwara Eliya al dichterbij komen en dat betekent dat de high tea ook steeds meer binnen handbereik komt. We gaan naar één van de mooiste hotels in Nuwara Eliya namelijk “ the Grand” waar ze een verukkelijke high tea schijnen te serveren tegen een zeer schappelijk prijs. Het regent behoorlijk maar dat houdt ons niet tegen om op pad te gaan voor die heerlijke high tea. Eenmaal in het chique hotel aangekomen in onze korte broek , op slippers en in onze hoedie passen we niet geheel in deze omgeving van het chique hotel. Een ober in strak pak gestoken gaat ons voor naar een tafeltje in het restaurant omdat de tealounge al helemaal vol zit met keurig gekleede mensen. Oeps dit is een fashionflater. Gelukkig valt dat mee want in het restaurant zitten nog meer vakantiegangers in vakantieoutfit aan de high tea. We kunnen kiezen uit vele verschillende theesoorten van de exclusieve white tea tot thee van bramen met granaatappel. We krijgen een keurig bordje met gouden rand, een mesje en vorkje voor al het lekkers wat er elk moment op tafel zal komen. Berry kirt van plezier bij het zien vande etagiere met heerlijkheden. Gebakjes, Indiaanse warme heerlijkheden, mini sandwiches met zalm en roomkaas en allerlei ander lekkers ligt er op de etagiere. Dan is het tijd voor de rekening 3000 roepies !!!!!!! We schrikken ons een hoedje in positieve zin……………..dat is 17 euro en dus echt goedkoop voor zoveel lekkers. Tijd om een tuk tuk te regelen naar het hotel want gelopen hebben we vandaag genoeg. Wat een fantastische actieve dag met een zoete aangename namiddag.