Vislucht en een onverwachte ceremonie

We worden om 07.00 uur gewekt door onze reiswekker , een nieuwe dag welke ons naar Anuradhapura zal brengen. Tijd dus om Negombo te verlaten maar niet voordat we de beroemde vismarkt hebben beleefd. Sunil stelde voor om eerst naar de vismarkt te gaan en dan te gaan ontbijten in ons hotel. Dat lijkt ons niet zo’n goed idee……………Berry is namelijk bang dat hij niet meer van zijn ontbijt kan genieten met die vislucht in zijn neus. We spreken af om eerst te ontbijten en dan naar de vismarkt te gaan. Dat blijkt een wijze beslissing te zijn …………. Zodra we bij de vismarkt aankomen en we de deur openen, komt er toch een lucht op je af ………… pfffff. We struinen langs de vis welke in de zon ligt te drogen. De Srilankanen in het hoog gebergte zijn er dol op. Ze drogen tonijn , sardientjes, haai en nog allerlei andere ondefinieerbare soorten vis. Op naar het gedeelte waar de verse vis aan het strand gebracht wordt en direct door een aantal vrouwen ontdaan wordt van hun kiemen. Nadat je een vis hebt aangekocht kun je deze elders in de gewenste stukken laten hakken door mannen met een gevaarlijk goot mes. Heerlijk om te bedenken dat wij op onze slippertjes door de visdrap dartelen.  Op het gedeelte van de markt waar de vis verkocht wordt zien we ook weer allerlei soorten …………… eigenlijk is het zo dat alles wat zwemt en naar vis neigt hier verkocht wordt al is tonijn duidelijk in de meerderheid. Erg leuk om te zien hoe dat er hier aan toe gaat. 

Het is tijd om kilometers te maken, op naar Anuradhapura…………. De plaats van de stoepa’s. Het is een paar honderd kilometer rijden en dat lijkt niks voor onze begrippen maar het gaat hier allemaal met een slakkengangetje. We lunchen wat onderweg en vervolgen onze weg naar Anuradhapura. Hier komen we op tijd aan…………. Het hotel is shocking !!!!!. Wauw wat een mooie plek om te verblijven. Supergrote moderne kamers met een adembenemend uitzicht over de rijstvelden. Veel tijd om te genieten hebben we niet want Sunil staat al gereed om de stupa’s te bezoeken. Even borrelt het idee op om de stupa’s morgen te bezoeken op onze doorreis naar Dambulla, maar gelukkig hebben we dat niet gedaan. Aangekomen bij de stupa’s moeten we in een kantoortje  
$ 50 aan een mevrouw betalen die de entrée tickets vervolgens aan de bewaker naast haar geeft om deze te controlen op echtheid en er een stempel op te zetten. Ongeloofelijk en totaal inefficient maar oooooo zo leuk om te aanschouwen. We vonden de tickets best prijzig voor een paar bakstenen Stupa’s. Achteraf was het dit meer dan waard omdat niemand van ons wist dat er bij de grote witte stupa een cermonie aan de gang was.  Allemaal monniken en mensen in het wit gekleed liepen rondjes om de stupa me de klok mee. Er werd muziek gemaakt, de mooiste bloemen werden geofferd en de stupa werd helemaal omwikkelt met linten conform de kleuren van de boedhistische vlag . Doordat het al laat in de middag was heerste er prachtig licht. Er waren maar enkele toeristen aanwezig wat de ceremonie extra leuk maakte. Wij waren er echter niet op gekleed om de stoepa‘s te bezoeken door onze veel te korte westerse shorts. Sunil bood uitkomst door uit zijn tas twee gele synthetische sari’s (sarongs/omslagdoeken) tevoorschijn te toveren. We vielen daardoor extra op tussen de in het wit gekleede bezoekers en de in oranje en bruine doeken gewikkelde monniken. Wauw wat een leuke ervaring. Eenmaal terug in het hotel hebben we niet veel tijd om van onze mooie kamer te genieten . We moeten namelijk nog ons avondeten scoren.  De keuze aan restaurants is hier beperkt . Het word vis of Indiaas. Het zal jullie niet verbazen dat het indiaas word.   
Wij hebben in elk geval genoten van een geweldige (reis) dag.