Als bikers op weg naar de tempels

We hebben vandaag een uitslaapdag geregeld. We mogen tot 07.30 uur uitslapen. Wai komt om 09.30 uur naar ons hotel waar we E-bikes gehuurd hebben. Wai vindt het erg gezellig om met ons op te trekken. Eigenlijk stond voor vandaag gepland dat we de tempels per auto zouden gaan bekijken maar we kwamen erachter dat het handiger is op een E-bike te doen omdat je dan ook naar de kleiner tempels en pagodes kunt waar het niet mogelijk is met de auto te komen. We hadden Wai dus een dagje vrij gegeven en vertelden hem dat dat we Bagan per E-bike gingen ontdekken. “Ohhhhhhh leuk” zei Wai ik ben er om 09.30 uur zodat ik jullie kan vergezellen. Ergens is het ook wel handig want hij weet precies de weg en welke tempels, pagodes en ruïnes we gezien moeten hebben. Maar eerst maar eens ontbijten. Bij het ontbijt komen ze langs met allerlei soorten thee en een kan koffie. Hmmmm koffie daar zijn we wel aan toe. Berry neemt een slok en het blijkt echt een kopje stuiterende hartklep te zijn. Bah bah wat is die sterk zeg. Echt niet te zuipen. We spoelen het weg met een watermeloen sapje. Nou ja wakker zijn we wel!

Na het ontbijt regelen we drie E-bikes voor een hele dag. Aan Wai zijn glimlach te zien heeft hij er zin in. Eerst dachten we nog aan elektrische fietsen wat een beetje dom was natuurlijk. Het blijken elektrische scooters te zijn. Nou allemaal op de E-scooter dan maar. Een helm is hier niet nodig en dus gaan we zonder hoofddeksel op pad naar de lokale markt. Alleen Hans doet zijn cap op om zijn monniken kapsel tegen de zon te beschermen. De scooter van Berry lijkt qua snelheid meer op een scootmobiel dan op een scooter. De maximum snelheid is 33 kilometer per uur. Na de slakkengang komen we bij de lokale markt aan.Dat doet het altijd goed bij ons. Wij doen niets liever dan in een ver en onbekend land over markten te struinen. Het is altijd een ware lust voor het oog. Naast de lokale kunstenaar is hier ook de kruidenier, de slager en de visboer te vinden. Alles bij elkaar en overzichtelijk geordend. Bij de visboer is het wel heel erg druk en niet met mensen maar met strontvliegen. Voor ons vanavond geen vis. Op naar de belangrijkste pagode in de stad. Ook weer een prachtig exemplaar. Berry klaagt een beetje over zijn scooter waarop Wai zegt dat een een knopje op zit voor de gear. Aaaaaaah je kunt met die knop schakelen in zijn twee en zelfs in zijn drie. De fun kan nu echt beginnen. We rijden. Over stoffige zandpaden rijden we van tempel naar tempel naar pagode en naar ruïnes. Normaliter hebben we het na twee wel gezien maar het is hier echt zo mooi en je gaat zo op in de omgeving en met de scooters rijden draagt natuurlijk ook bij aan de fun. Bij de tweede of derde ruïne komen we een stel tegen die we kennen van ons hotel. Hans raakt aan de praat en het blijken Australiërs te zijn. Natuurlijk gaat het erover waarom we zeker naar Australië moet gaan etc. Berry loopt ondertussen samen met Wai de ruïne in en stopt bij een lokale kunstenaar welke daar zit te schilderen. Sinds we op vakantie zijn zijn we een beetje kunst aan het kijken op internet om ideeën op te doen voor in onze woonkamer. Hier lopen we zo op de kunst af. Deze man maakt afbeeldingen van de omgeving , van muurschilderingen uit vervolgen tijden en van Birmese monniken. Hij blijkt ze te schilderen op katoenen doek met zand wat in een soort penseel zit. Hij vraagt er 35.000 kyats voor wat ongeveer €21 is. Het is een koopje voor de kunst. Nu maar hopen dat het zand er nog opzit als we thuis komen.  Het is alweer tijd voor de lunch. Met gierende banden gaan we richting een restaurantje aan de Irrawaddy rivier waar we een mooi uitzicht hebben over de rivier.

Wai verteld ons dat hij er zoveel plezier aan beleeft om ons rond te leiden door zijn land en dat hij het geweldig leuk vindt dat hij mee mocht op onze scootertocht. Hij is erg aangenaam gezelschap, weet veel over het land, hij rijdt voorzichtig en wil goed voor je zorgen en wij vinden het ook leuk om met hem op te trekken. Na de lunch gaan we op naar de volgende pagode waar Wai een collega tegenkomt die hier ook met toeristen aan het rondreizen is. De vrienden spreken direct af om elkaar vanavond te ontmoeten. Het is zo fantastisch om met de scooter gewoon tussen alle tempels en pagodes door te rijden over zandwegen. We realiseren ons dat het hier snel gaat veranderen. Nu Unesco Bagan op de werelderfgoedlijst heeft geplaatst afgelopen juli komen er fondsen vrij om deze mooie tempels te restaureren. Tegelijk met het vrijkomen van de fondsen komen ook de regels. Zo mag je de tempels niet meer beklimmen voor een blik op Bagan  tijdens het ondergaan van de zon. Voor ons mag de laatste pagode aanbreken van deze dag. Ook deze is weer schitterend om te zien. Het is een genot om rond te lopen bij de pagodes en te genieten van de rust en de stilte want toeristen zijn er bijna niet. De stilte heeft op Hans met name een rustgevende uitwerking hij kan het dan ook niet laten, als Berry aan één stuk door ratelt samen met Wai, ze te vragen even hun kwebbel te houden. Na deze pagode zetten we het gas nog één keer volledig open om snel terug te keren naar het hotel waar we precies op de juiste tijd om even voor 17.30 uur de scooters inleveren. Voldaan nemen we plaats op het terras waar we een wijntje met springrolls bestellen. Nagenietend van een schitterende dag op de plek waar het lijkt alsof de wereld even stil gestaan heeft. Bagan wat ben je mooi!