Van de gouden boeddha naar de gouden rots.

Yangon 07.00 uur, de wekker gaat af en het is tijd om op te staan. Vandaag gaat het reizen dan echt beginnen, we gaan op weg naar de gouden rots pagode (Kyaiktiyo pagode) welke op 1100 meter hoogte gelegen is in de plaats Kyaiktiyo. Maar eerst staat er een heerlijk ontbijt op ons te wachten met alles wat we ons in kunnen denken. We genieten er nog maar even van want de komende nacht is ons hotel gelegen bovenop de berg naast de Kyaiktiyo pagode en we vermoeden een ander onderkomen dan de afgelopen nachten. Na het heerlijke ontbijt checken we uit en worden we begeleid naar de lobby van het hotel waar Wai al op ons zit te wachten. De jongen van het hotel blijft ook na de gebruikelijke fooi bij onze tassen en verliest ze geen moment uit het oog totdat hij ze persoonlijk aan Wai heeft overhandigd. We gaan op pad en rijden kris kras door Yangon .......... maar het is maandagochtend en ook in deze miljoenenstad kennen ze spitsdrukte. Zelfs als we al een uur verder zijn en Yangon nog niet achter ons hebben gelaten maken we ons niet druk. Blijkbaar zitten we al helemaal in de relaxmodus. De stad houd abrupt op en de stedelijke bebouwing maakt plaats voor heel veel groen......... zover we kunnen kijken zien we rijstvelden, bananenplantages en overig groen. Daarnaast hebben de vele auto’s uit de stad plaatsgemaakt voor motoren. Deze zijn verboden in Yangon maar buiten de stad krioelt het ervan. We gaan eerst op weg naar Bago. Daar staan vier mooie tempels die je gezien moet hebben aldus Wai. Laat de tempels maar komen, we zullen er vast nog wel meer bezoeken verwachten we. Onderweg doemt in de verte de eerste tolweg op. Nou dat gaat hier net even anders dan we gewend zijn. Drie mannetjes komen eraan te pas . Mannetje één haalt het geld op bij de auto hij rent vervolgens naar mannetje twee met het geld en wisselt het. Vervolgens rent hij terug naar de auto geeft het wisselgeld en steekt zijn duim op naar mannetje drie. Die trekt op zijn beurt aan een touw waaraan de wegversperring open getrokken wordt. Het is voor ons verbazingwekkend om te zien maar het werkt en er zijn weer drie mensen die een baan hebben. De kwaliteit van de tolweg is ongeveer gelijk aan de wegen zoals wij die in ons buurland België kennen. Eenmaal op de tolweg bereiken we snel het plaatsje Bago. Hier staan vier belangrijke tempels. We doen ze allemaal aan en bezoeken een lokale weverij waar typische Myanmar kleedij gemaakt wordt. Overal waar we komen is het rustig........ navraag leert dat het laagseizoen is en het staartje van de regentijd is nog steeds aanwezig. Nou dat hebben we inmiddels wel ervaren regen regen en nog eens regen. Morgen gaan we weg van de kust en meer het binnenland in. Daar zal het droger zijn aldus Wai. Na de laatste tempel in Bago zetten we koers richting de gouden rots. Onderweg breekt de zon door en daardoor ziet alles er aangenamer uit. Wai heeft ons verteld dat we in een open truck naar boven gebracht zullen worden. Wij hadden zelf al bedacht alleen een dagrugzak mee te nemen met de noodzakelijkste dingen. Wai zal in het dorp blijven bij de rest van onze bagage. Rond 4 uur in de middag komen we in Kyaiktiyo aan waar Wai ons afzet bij de open trucks die ons in 40 minuten over een kronkelende weg met 40 haarspeldbochten richting de gouden rots brengt. We nemen als laatste plaats in de truck en vertrekken vrijwel direct. Na de eerste haarspeldbocht wat ons een verrassing en wat voor één. In de hemel zet iemand de sluizen open en de stortregen daalt werkelijk met bakken tegelijk op ons neer. Hans was zo slim een regenjas aan te doen en die van Berry ligt nog veilig opgeborgen in de auto bij Wai 🤔🤔 niet erg handig en we hebben nog 35 minuten te gaan.  Boven aangekomen zijn we helemaal doorweekt. Het water staat letterlijk in onze schoenen en we hebben de gouden rots nog niet eens gezien. We vragen de weg naar het hotel en dat blijkt gelukkig maar 2 minuten van de stopplaats te zijn. Als twee verzopen katten komen we aan bij het hotel , zonder reserve kleding maar met iPad , telefoon , camera en de portemonnee . Tsja we moeten in alle situaties ons verhaal kunnen schrijven en foto’s kunnen maken. De föhn op de kamer biedt uitkomst. De overhemden, broeken , sokken en schoenen worden zorgvuldig klam tot droog geföhnd. Dit heeft al met al van 17.00 uur tot 19.30 uur geduurd. Aangezien het geen naturisten hotel is moest eerst alles droog zijn voordat we naar het restaurant af konden reizen. Het mooiste is dat we de gouden rots nog niet gezien hebben. We besluiten dat we deze excursie maar naar morgenvroeg verhuizen. De mythe zegt dat de gouden rots balanceert op een haar van boeddha. Boeddha moet wel ijzersterk haar gehad hebben wil de rots op één haar van hem balanceren. Morgen toch eens even op onderzoek uit want we geloven er niets van......... als het niet regent en anders zoeken we gewoon een plaatje van internet. Tot zover dit natte verslag vanuit Kyaiktiyo.