Dagje Luang Prabang

Onze dag begint al om 06.00 uur als we wakker worden van een kletterende regenbui die neervalt boven Luang Prabang. Het lijkt wel alsof ze de hemelpoort open gezet hebben. Zoveel regen in zo’n korte tijd dat belooft nog wat te worden. We besluiten ons nog om te draaien en nog even de slaap te vatten. We moeten vandaag tenslotte toch niet op een excursie.Om acht  uur besluiten we dat het genoeg geweest is en gaan we ons gereed maken voor de dag van vandaag. We realiseren ons ineens dat we een week onderweg zijn en al zoveel gezien hebben. Er zijn wel eens reizen geweest dat we minder gezien hebben en minder comfortabel gereisd hebben. We maken ons gereed om op jacht te gaan naar ons ontbijt. Dit ontbijt is superieur vergeleken met de ontbijten die we tot nu toe hebben gehad. Heerlijk alles wat je kan bedenken is aanwezig en wordt keurig bij je tafel gebracht. Wil je cappuccino....... die maken ze in een koffiemachine voor je.

Dit is de eerste plaats waar we Nederlanders tegenkomen. Het hotel staat namelijk ook op booking.com verzekerd de conciërge ons. Na het heerlijke ontbijt worden we onder de paraplu weer terug gebracht naar onze bungalow in de tuin. Deze keer hebben we voor alle zekerheid onze wandelschoenen aangedaan gezien onze weinig flatteuze val van gisterenavond. Omdat het nog steeds regent besluiten we maar om op ons overdekte balkon plaats te nemen. Doordat het zoveel geregend heeft is het erg afgekoeld maar zalig om buiten te zitten. 

Rond tien uur stopt het met regenen. We besluiten direct een dagrugzak te pakken en Luang Prabang te gaan ontdekken. Voorzien van regenjassen en paraplu’s begeven we ons richting de bamboebrug. Dit is de kortste weg om in het centrum van Luang Prabang te komen. Eerst lopen we de verkeerde richting uit en dus naar de verkeerde brug. Later hebben we de Bamboebrug toch gevonden. Via deze brug kan je alleen in het droge seizoen in het historische centrum van Luang Prabang komen. Deze brug wordt elk jaar weer opnieuw opgebouwd door een familie en het is dan ook logisch dat we deze sponseren door deze brug te nemen in plaats van het hotelbusje welke ons op gezette tijden in het centrum af kan zetten. De brug is idd van bamboe en wankel maar het is ontzettend leuk via deze brug aan de andere zijde te geraken. Eenmaal aan de andere kant van de rivier staan we dus direct in het historische hart van Luang Prabang. We besluiten eerst de buitenste weg langs de rivier te volgen en vervolgens langs de Mekong rivier terug richting het hart van de stad. Uiteraard duiken we allerlei kleine straatjes in om het dagelijks leven te aanschouwen. Zo nemen we een kijkje bij de plaatselijke slager op de ochtend markt. De zon is inmiddels doorgebroken en de temperatuur stijgt snel naar een graad of 35 Celsius. Goed warm dus. 

Tijd voor ons eerste rustpuntje een koffietentje met cappuccino. Even bijkomen van de afgelopen kilometers. We lopen gemiddeld zo’n tien kilometer per dag aldus onze stappenteller. We vinden dat we voor alle inspanningen wel zo’n heerlijke koffie verdiend hebben. Na de koffie vervolgen we onze weg. Op weg naar het hotel Villa Ban Lao waar we in 2001 hebben vertoeft. Op weg daarheen hebben we nog even het lokale ziekenhuis op de foto  vastgelegd. Dit ter herinnering voor een mede reisgenoot uit 2001. Hij heeft deze foto’s inmiddels via whatsapp ontvangen. Op weg naar Villa Ban Lao valt het ons op dat er wel iets veranderd is in Luang Prabang. Er is vooral meer autoverkeer en het is drukker geworden. Wij ervaren toch nog dezelfde dorpse sfeer als in 2001 maar wel met de moderne technologie zoals WIFI. Bij Villa Ban Lao aangekomen ziet alles er nog net zo uit als in 2001. Dat is leuk om te zien en we vragen aan de receptie of we even op de binnenplaats mogen kijken en dat is geen enkel probleem. Ook de monniken naast Villa Ban Lao zijn nog aanwezig. Het is leuk te ervaren dat er ook nog heel veel hetzelfde is gebleven.

Ondanks het goede ontbijt hebben we inmiddels wel trek in een snack. Op richting “snack street”. We noemen de straat van mount Phousi zo omdat er allerlei eettentjes zitten die werkelijk alles hebben van pizza tot Indiaas, Vietnamees, Thais en westers. Wat een veelzijdige koks hebben ze in dienst. Op weg naar onze snack stop doen we het Friends Visitor Center aan. Op deze plek worden allerhande zaken verkocht ten behoeve van het goede doel : Lao Friends Hospital for Childeren. In Laos overlijden 74 van de 1000 kinderen voor hun vijfde levensjaar aan behandelbare ziekten zoals malaria en diaree. Westerse doktoren, verpleegkundigen en andere die vrijwilligerswerk willen doen zijn hier welkom. Vandaag komen er artsen uit de USA aan. Zij behandelen kinderen uit heel Laos en indien nodig opereren de artsen ook. Op deze wijze hebben de kinderen van Laos een betere overlevingskans. Voor meer informatie zie de website: http://www.fwab.org .

Na onze snack die bestond uit Vietnamese loempia’s en kokosnoot vervolgen we onze weg richting mount Phousi. We hebben gerust dus besluiten we dat we deze 329 treden klimmen wel aankunnen. Bezweet en hijgend komen we boven aan. Maar het uitzicht is spectaculair. We genieten van een prachtig uitzicht over Luang Prabang en omgeving.  Na een poosje gaan we weer naar beneden. Beneden zien we dat de nachtmarkt al opgebouwd wordt in de “snack street”. Via de bamboebrug gaan we terug naar het hotel om even uit te rusten. Aangekomen bij het hotel bestellen we een heerlijke Pina Colada. We genieten hiervan op ons balkon met uitzicht op de tuin en de rivier. Bij ondergaan van de zon en het prachtige licht kunnen we gerust stellen dat het een fantastische dag was in Laos.