Fietsend door het karstgebergte

Na een onstuimige nacht met veel onweer en regen worden we vanochtend wakker in een nat Vang Vieng. Ook dit weer heeft iets bijzonders met de laag hangende bewolking tussen het karstgebergte. Het heeft een mystieke sfeer. De laaghangende bewolking geeft een constante regen af. Als we om half zeven dus klaar wakker zijn besluiten we om nog even te blijven liggen. Onze fietsexcursie start pas tussen negen uur en half tien. Om acht uur moeten we toch echt actie gaan ondernemen. Na het ochtendritueel gaan we ontbijten in het hoofdgebouw. We moeten van onze villa eerst in het hoofdgebouw zien te komen en dus komen onze paraplu’s van pas. Langzaam lopen we over de catwalk naar het hoofdgebouw voor het ontbijt. We noemen dit de catwalk omdat er constant Koreanen voor de villa’s verschijnen die selfies maken in de meest bijzondere outfits met de villa’s en het karstgebergte op de achtergrond.

Na het ontbijt is het toch echt tijd voor onze grotten toer. Deze toer gaan we dus uitvoeren per fiets. We pakken onze regenjassen in en gaan richting de receptie. Wellicht blaast onze gids de trip wel af bedenken we. Bij de receptie staat onze gids al te wachten. Hij verwelkomt ons en legt uit dat we eerst naar de Blue Lagoon. Een lagune met bijzonder mooi en helder water zo verteld hij ons. We gaan richting het dorp om onze fietsen op te halen. Onze gids raad ons de mountainbike aan en wij volgen uiteraard zijn advies op.
Daar gaan we dan op weg naar de Blue Lagoon. Door de enthousiaste verhalen van onze gids stellen we ons de Blue Lagoon voor als een oase in de natuur omringd door prachtig groen bamboe met in de lagoon kristal helder water. Onze gids verteld ons dat je ook in de Blue Lagoon kunt zwemmen. Inmiddels lijkt het erop  met deze regen alsof de Blue Lagoon aan de hemel lek is en op ons neervalt het. We hopen dan ook dat het de moeite waard is. Na 7 kilometer komen we dan eindelijk aan bij de attractie van ons leven “de Blue Lagoon”. Eenmaal aangekomen en nat tot op het bot zien we gelijk dat de Blue Lagoon een soort pretpark is. Je kunt er abseilen, zwemmen in een enigszins heldere sloot, een grot bezoeken en tussen de boomtoppen door ziplinen. De sloot is dus de Blue Lagoon. Nou wauw ons droombeeld over de Blue Lagoon is gelijk verdwenen bij de aanblik van de troosteloze sloot vol met gezellige Koreanen. Onze gids vraagt of we naar boven willen om de grot in te gaan. Dat lijkt ons wel wat want het is de enige grot die we in kunnen op deze toer. Om in de grot te komen moeten we eerst een stevig klimmen over gladde oneffen stenen. Eenmaal boven in de grot staat een wandeling door de grot gepland. Maar het is nogal klauteren over natte en gladde stenen. Nu is de grot ook verder niet heel bijzonder en we besluiten om niet door de glibberige grot te klauteren. We dalen weer af richting de blauwe sloot. Beneden in het “pretpark” zijn allemaal overkappingen waarin je droog kan zitten. We besluiten dat het tijd is voor koffie omdat het nog steeds regent.Tijdens de koffie verteld de gids dat we in totaal zo’n 25 kilometer fietsen vandaag. We zullen door het karstgebergte fietsen over een “bumpie road” aldus de gids. Een snelle rekensom leert dat het dus nog maar 18 kilometer fietsen is. 

Na ongeveer een uur gaat het minder regenen en we besluiten weer op de mountainbikes te stappen. Al snel komen we erachter dat de gids niets teveel gezegd heeft. De weg bestaat niet bepaald uit asfalt maar uit bruine grond die vol ligt met stenen. De gids verteld met overslaande stem dat dit de wegen zijn in Laos richting de dorpen rondom een stadje. Na anderhalf uur stoppen we voor de door de gids meegebrachte lunch. Deze bestaat voor ons uit gebakken rijst met groente verpakt in een bananenblad en wat bananen en een pistolet. Het is inmiddels wel droog gelukkig. We zijn blij even te kunnen staan omdat we allebei een zere kont hebben van de bumpie road. Na een half uurtje fietsen we weer verder. We zitten inmiddels behoorlijk onder de bruine spetters. Het voelt wel goed en we zegen tegen elkaar “we lijken wel echte mountainbikers”. Anderhalf uur later is het tijd voor een cola. Nu doet onze kont pas echt zeer wat een rot zadel zeg. We vragen aan de gids hoe ver het nog is naar Vang Vieng en hij verteld nog anderhalf uur. Inmiddels is de zon behoorlijk gaan schijnen en voelt het warm en broeierig aan. We kunnen niet anders dan doorzetten. De anderhalf uur blijkt een half uurtje te zijn. Eenmal terug in Vang Vieng nemen we afscheid van de gids en vervolgen we onze weg naar onze villa waar de douche naar ons glimlacht. We bleken toch wel vermoeid te zijn van het gehobbel de hele dag en na een heerlijke douche moesten we dan ook gewoon even bijtanken en een soort van middagdutje doen. Tsja we zijn ook niet meer piep he. Na het dutje wacht ons de oneerbiedige taak om de schoenen en de rugzakken schoon te borstelen zodat ze morgen weer schoon meekunnen in de grote rugzak. Inmiddels zijn alle kledingstukken wel droog en we kunnen ons opmaken voor voor het avondeten. Ondanks de regen en onze zere kont hebben we erg genoten van deze toch wel actieve dag. We hebben het erg naar onze zin gehad.