Op weg naar Vientiane

We zijn wederom al om zes uur wakker maar deze morgen is het droog. Vandaag vertrekken we naar Vientiane de hoofdstad van Laos. Uiteindelijk moeten we toch nog opschieten om om half tien bepakt en bezakt bij de ingang van het hotel te verschijnen. Onze chauffeur staat al op ons te wachten. Hij verteld ons dat hij bij ons blijft tot aanstaande vrijdag. Dan brengt hij ons naar de luchthaven van Vientiane voor onze vlucht naar Pakse. Wanneer alles in ons luxe busje is gezet en krijgen we, zoals het hier een gewoonte is, ieder een flesje water en vertrekken we richting de hoofdstad van Laos. Al snel na ons vertrek laten we Vang Vieng achter ons. Met gemengde gedachten denken we terug aan onze dag van gisteren. We worden er steeds aan herinnerd omdat onze kont nog best gevoelig is van het fietsen haha. Maar ondanks dat het het zeker de moeite waard. Het was al met al een tocht die we niet hadden willen missen. Het was gewoon prachtig om door het karstgebergte te fietsen. 
We komen tamelijk snel in de bergen terecht wat een hoop gekronkel met zich meebrengt. Het valt ons op dat het nog steeds heel rustig is op de weg. Nadat we uit de bergen zijn last de chauffeur een plaspauze in. Hier drinken we koffie en gaan daarna op weg voor de laatste kilometers richting Vientiane. 

Om half twee komen we aan bij ons boutique hotel. Het regent pijpenstelen en direct komen er twee mannetje van het hotel met paraplu’s aan om ons te beschermen tegen de hevige regenval. Eenmaal binnen ervaren we gelijk de luxe van dit hotel. Nog nimmer hebben we zo’n lekker welkomsdrankje gehad als hier. Wauw ook weer zo’n mooi in oude glorie gebouwd hotel. Gelukkig heeft het wel alle faciliteiten van nu.

Nadat we uitgepakt zijn gaan we op pad en op zoek naar een wasserette die onze kleding van gisteren kan wassen zodat we dat weer kunnen dragen. Naast het hotel zit een wasserette. De kleding wordt per gewicht betaalt. We hebben anderhalve kilo (en hier betaalde we omgerekend een euro twintig voor) en met de prijzen van hier zouden we onze hele kledingkast van thuis wel willen laten wassen. Natuurlijk moeten we nog even afwachten hoe alles terugkomt. Vervolgens gaan we op zoek naar een koffietentje waar we vijftien jaar geleden ook geweest zijn. Die schijnt er nog te zijn. We hebben de Scandinavian bakery snel gevonden. Eenmaal binnen bestellen we cappuccino met gebak en we nemen boven op het balkon plaats. Berry zijn gebak smaakt voortreffelijk maar dat van Hans is zo droog als...........Hij besluit het dan ook maar niet verder op te eten. Eenmaal op het balkon begint het weer te gieten. Op straat vliegen de parasols alle kanten op en de terraseigenaren doen alle moeite om hun spullen bij elkaar te houden.
We blijven nog maar even zitten om te voorkomen dat we er als net zo als gisteren als verzopen katten uit komen te zien. Zodra de regenbui gestopt is breekt de zon weer door en is het gelijk ontzettend warm. Op ons gemak lopen we naar het park aan de Mekong rivier waar men de nachtmarkt al aan het opbouwen is. Hopelijk blijft de regen voor de verkopers vanavond achterwege. Na nog we rondgelopen te hebben komen we bij een Wat waar enkele monniken over de balustrade hangen. Een van hen werpt zich gelijk op als fotomodel en laat zich graag fotograferen. Zijn mede monnik moet er niets van hebben en vertrekt. Na nog wat foto’s genomen te hebben lopen we richting hotel.

We besluiten vanavond Indiaas te gaan eten. Wat is de app van de ‘tripadviser’ toch een uitkomst. Het heeft ons al heel wat goede adresjes opgeleverd waar je goed kan eten. Aangekomen bij het restaurant “Nameste” genaamd wat in het Indiaas “welkom” betekend hebben we het gevoel dat we in een betonnen bunker zijn beland wat totaal geen sfeer uitstraalt. Volgens ‘tripadviser’ moet het eten hier voortreffelijk zijn en moet je je niet laten leiden door de inrichting van het restaurant . Tripadviser heeft gelijk. Het eten is er formidabel. Omdat we beiden liefhebber zijn van de Indiaanse keuken hebben we redelijk wat vergelijkingsmateriaal. Voor ons is dit restaurant een topper.

Al met al is deze dag snel voorbij gegaan al hebben we niet echt bijzondere dingen beleefd vandaag. Morgen wordt weer een drukke dag. We verheugen ons erop en morgen kunnen jullie weer lezen hoe het ons die dag is vergaan.