We lopen weer op kussentjes

Deze morgen zijn we op de gebruikelijke tijd opgestaan. We hebben geslapen in het Crew hotel in Chiang Mai. Dit is centraal gelegen tegen de muren van de oude stad nabij de Chiang Mai gate. We gaan kijken wat het ontbijt dit keer voor ons in petto heeft. Dit op westerse toeristen gerichte hotel heeft een heerlijk ontbijt met warme croissants, koffiebroodjes, sandwiches maar ook met Thaise lekkernijen. Heerlijk om ons hierop te storten.

We hebben met Peter afgesproken dat hij ons ophaalt en dat we vandaag alleen het  Doi Suthep nationale park aandoen met de daarbij behorende tempel. Chiang Mai is erg toeristisch en we komen hier dan ook meer toeristen tegen dan de gehele afgelopen week. Zelfs op de weekendmarkt van Bangkok zagen we minder toeristen. Chiang Mai is overigens  een heerlijke uitvalsbasis in het noorden van Thailand van waaruit je allerlei activiteiten kunt ondernemen. Vanuit Chiang Mai  kun je meerdaagse trekkingen in de jungle maken, olifanten weeshuizen bezoeken, sportieve activiteiten als fietsen en de minderheden dorpen bezoeken. Kortom teveel om op te noemen. Geen van deze dingen gaan we doen terwijl we in Chiang Mai zijn. Wij zijn hier al meerdere keren geweest maar we hebben het Doi Suthep nationale park en de bijbehorende tempels nog nooit bezocht. We gaan deze attractie in de ochtend bezoeken zodat we in de middag tijd hebben om te relaxen. Peter haalt ons op tijd op en manoeuvreert ons deskundig door het drukke verkeer van Chiang Mai. Het is vandaag extra druk omdat velen een vrije dag hebben vanwege de geboortemaand van de Queen. Velen gaan dus naar de tempel om te bidden en een offer te brengen. Op zijn doel gericht stuurt Peter ons busje naar boven de Doi Suthep berg (1676 meter) op tussen de wielrenners en andere sporters door. Wij vinden het voor de sporters een gevaarlijke onderneming. Dit is echt andere koek dan de Cauberg op fietsen in Nederland.

Eenmaal boven is het een drukte van belang en aan souvenirshops is zeker geen gebrek. We moeten nog behoorlijk wat trappen beklimmen voordat we de tempel zullen bereiken en als eerste komen we de dames van het bloemencorso tegen die ons bloemen willen verkopen om te offeren.

We bestijgen in een Hollands tempo de trappen van de Doi Suthep tempel en zingen ondertussen zacht “ we sjouwden van tempel naar tempel, al deden mijn voeten zo’n zeer bij iedere tempel daar vroeg hij wil u nog een t-shirt meneer “.

Boven zijn er  allerlei ceremonies aan de gang (zie video 🎥). We zetten ons neer op een bankje en laten alles aan ons voorbij gaan alsof we in het theater op de eerste rang zitten.

Na een poosje is het tijd om terug te keren. We zoeken Peter op en duiken snel het busje in om van de airco te genieten. Wij hebben de airco inmiddels volledig omarmd, dat ga je overigens vanzelf waarderen met deze temperaturen. Peter vraagt of we nog iets willen zien of dat hij nog een suggestie kan doen. Neeeeeee die laten we volledig voorbij gaan. Onze relaxmiddag mag niet in rook opgaan door het bezoeken van tempels.

Op naar het hotel. Zodra we in hotel komen drinken we eerst een bakkie en gaan dan op pad om geld te wisselen. Met een pak geld komen we weer terug, genoeg om de aankomende week door te komen. Inmiddels hebben we toch alweer aardig wat gelopen en het is tijd om onze voetjes extra aandacht te geven. In een locale massagesalon is het gelijk een chaotische drukte als we binnenkomen.

Er is namelijk maar één masseuse beschikbaar. Druk gebarend en pratend wordt er met de grootste spoed een masseuse opgeroepen. “ Mister you wait please”. Even later komt er een jonge charmante masseuse aan gescheurd op een scooter en ze begint vriendelijk te lachen naar ons. Het lot van Hans zijn voeten ligt vandaag in de handen van deze masseuse omdat de oudere beschikbare masseuse al met Berry bezig is.
Hans zijn masseuse begint honderduit te praten en wij besluiten beiden de rust op te zoeken en de ogen dicht te doen terwijl onze voeten gemasseerd worden. Op het moment dat de masseuses  talkpoeder op onze voeten smeren worden we wakker. “You sleepy sleepy “ zeggen ze. Met een vriendelijke “see you tomorrow” nemen ze afscheid van ons en wij vervolgen lachend onze weg lopend op onze kussentjes. De voet massage is erg goed bevallen. Later als we gaan eten zitten de masseuses buiten de salon en zwaait Hans zijn masseuse uitbundig naar ons in de hoop dat we morgen  terugkeren.

Wij richten ons op ons avondeten en gaan daarna onze spullen inpakken voor morgen. Het zal een lange reis door de bergen worden naar Mae Hong Son. Peter haalt ons om 08.00 uur op en de rit zal minstens vijf uur plus bedragen zonder stops. Op naar Mae Hong Son.