Spoormarkt en tijgertempel

Om 07.00 uur gaat onze wekker af. Tijd om op te staan want om 09.00 uur we hebben een afspraak met onze Phitak (onze chauffeur) die we voor het gemak maar Peter moeten noemen.

We moeten gelijk in de benen komen zodat we bijtijds aan ons ontbijt zitten. Tijdens het ontbijt praten we nog wat over de wijk en we zijn het er unaniem (niet met iedereen in de ontbijtzaal natuurlijk) over eens dat we de backpackers omgeving van Khao San Road leuker vinden dan de wijk Silom. We moeten natuurlijk nog wel uit gaan vinden of Khao San Road hetzelfde gevoel geeft als 4 jaar geleden toen we er voor het laatst waren. Dat gaan we aan het eind van deze vakantie ondervinden. Na het ontbijt hebben we de laatste spullen ingepakt en hebben we uitgecheckt uit ons hotel. Ondertussen ontvingen we al een whatsapp van Peter met zijn live locatie en een foto. Hij stond vast in het chaotische verkeer van Bangkok. We wisten nu in elk geval dat hij zou komen om ons te begeleiden op onze rondreis door Thailand. Even later om klokslag 09.00 uur stapt Peter met een grote grijns op zijn gezicht ons hotel binnen. Mr. Berry and Mr. Hans? Instemmend knikken wij en voordat we erg in hebben heeft hij onze tassen in de hand en hij laad ze in zijn minivan in. Dit is ons privèbusje voor de komende dagen. Het busje is van alle gemakken voorzien de stoelen kunnen vrijwel geheel achterover en de benen worden ondersteund door een beensteun die uit de stoelen tevoorschijn komt.

Op weg naar de spoormarkt manoeuvreert Peter onze minibus vakkundig door het drukke verkeer van Bangkok. Onderweg praat hij volop en hij adviseert ons een paar stations voor Maeklong Railway op de trein te stappen en de aankomst vanuit de trein te beleven. We besluiten zijn advies op te volgen en ergens tussen de weilanden stappen we op de trein die ons naar de treinmarkt zal brengen. Het vertrek kunnen we dan vanuit de marktkramen volgen. Een treinkaartje is zo gekocht in de trein en deze kost maar liefst € 0,16 per persoon .Bij aankomst op de spoorweg markt staan er vele toeristen in de marktkramen ons toe te juichen . We hangen uit het raam van de trein en we laten ons als ware kampioenen toejuichen door de overweldigende Aziatische menigte. Zo moet dat dus voelen als je echt iets hebt bereik in de sport, wetenschap of op ander belangrijk vlak zoals het afsluiten van een hypotheek 👏 (aangevuld grapje van Hans). Het is echt ontzettend druk en we moeten ons dus een weg zien te banen door de vele toeristen om op de markt te komen. Het is nu niet dat je persé hier moet zijn voor de koopwaar want buiten een aantal marktkramen met vis en groente bestaat deze vooral uit marktkramen met toeristen prullaria. We moeten nu even een goede plek zien te vinden waar we het beste kunnen staan als de trein weer vertrekt. De markt kramen staan letterlijk op de rail en we worden gesommeerd om achter een rode lijn plaats te nemen, en dat is maar goed ook. De trein rijd op een centimeter van je vandaan en je kunt de mensen in de trein als helden uitwuiven terwijl de trein stapvoets voorbij rijd. De volgende uitdaging ligt alweer op ons te wachten. Hoe gaan we in hemelsnaam Peter terugvinden tussen deze menigte. Dat blijkt makkelijker dan gedacht we gaan naar een zijstraat van de hoofdstraat en appen hem onze live locatie, en voila binnen 2 minuten staat Peter met zijn busje voor ons neus. Snel stappen we uit dit avontuur en Peter stelt voor om de rust op te zoeken in de Khao Bin Cave waar alleen de Thai komt. Hier zijn we direct voor in na ons treinmarkt avontuur.

Eénmaal aangekomen bij de Khao Bin Cave blijkt Peter gelijk te hebben. Hier is geen toerist te bekennen. We kopen een kaartje van € 0,54  bij de caissière die tevens de visverzorgster en de huisfotograaf is. We gaan door de kruip door sluip door ingang van de grot naar binnen en we moeten de rode pijlen volgen. Eénmaal binnen komen we in een grot die zich uitstrekt over 300 vierkante meter met een overdaad aan druipsteen- en stalagmiet formaties. De grot is verlicht waardoor de formaties mooi uitkomen.  Door de hoge vochtigheid graad in de grot en de warmte buiten van 35 graden voelen we snel plakkerig en klef aan. Nadat we de grot uitkomen komt de huisfotograaf op ons af met een fotoafdruk in een afschuwelijk kitscherig lijstje. Het is misschien zielig voor die fotograaf maar we stonden er vreselijk op en we zagen er niet bepaal uit als de sterren die eerder werden toegejuicht bij aankomst op de Maeklong treinmarkt.

De volgende stop op onze weg naar de Bridge over de River Kwai  is de tijger grot tempel. De tempel heet zo omdat er naar het schijnt vroeger levende tijgers gehouden werden.🤔

We moesten heel veel traptreden bedwingen om uiteindelijk bij onze eerste Boeddha van deze reis aan te komen. Uitgeput van de traptreden en aan de voeten van Boeddha zeiden we tegen elkaar …….. “er zullen er nog velen volgen”.

We gaan op weg naar ons hotel in Kanchanaburi van waaruit we zo over de beruchte Bridge over de River Kwai uitkijken. Morgen duiken we verder de geschiedenis in over de lijdensweg die velen hebben beleeft tijdens het aanleggen van de spoorweg beter bekend als de Birma spoorlijn.